برخی فعالان حقوق زن با ذکر این مطلب می گویند که ریشه های اصلی خشونت های فزاینده علیه زنان، در سنت های نادرست است؛ نه در دین و باورهای دینی.
خشونت علیه زنان در این اواخر به یک مساله داغ و حساسیت برانگیز تبدیل شده است.
آگاهان امور اجتماعی بر این باور اند که خشونت علیه زنان وقتی کاهش پیدا خواهد کرد که مردم، ارگان های ذیربط دولتی و نهادهای مدنی با عوامل اصلی آن مبارزه کنند.
به باور آنان تبلیغات مسموم کننده دشمنان و تحریک زنان علیه مردان که اکثراً از بیرون رهبری می شود و همچنین قضایای کوچک را بزرگ جلوه دادن از عوامل تشدیدکننده پدیده خشونت است.
شبنم وارسته؛ عضو شورای رهبری جوانان فعال در گفتگو با خبرگزاری آوا اظهار داشت که خشونت علیه زنان یک پدیده جهانشمول است که افغانستان نیز از آن در امان نبوده است.
او گفت که خشونت ها اکثراً از خانواده ها سرچشمه می گیرد؛ زیرا در افغانستان هنوزهم سنت های غلط و رسوم ناپسند حاکم است.
او همچنین گفت که در اکثر خانواده ها مرد خود را حاکم مطلق می‌داند و نیروی فزیکی خود را وسیله غلبه بر خانواده می پندارد.
به گفته وی در مکتب اسلام خشونت علیه زنان جایی ندارد؛ زیرا اگر یکبار در قرآن کریم "فاضربوهن" آمده ۳۸ بار "وعاشروهن" ذکر شده است.
وی تصریح کرد:"متاسفانه در برخی از مناطق افغانستان فرهنگی حاکم است که مردان خشونت علیه زنان را حق مشروع خود می دانند".
او به برخی عوامل خشونت اشاره کرد و گفت که فقر و تنگدستی و همچنین عدم آگاهی مردم از اصول و قوانین زندگی سالم از عواملی است که خشونت را افزایش می دهد.
در همین حال نصرالله پتنگ؛ عضو نهاد جوانان فعال گفت که عدم تمکین زنان از شوهران و تعدی آنان از نظام خانواده و در عین حال نفوذ فرهنگ های وارداتی در کشور از عواملی است که خشونت علیه زنان را افزایش داده است.
به باور وی، مردم افغانستان مسلمان اند و نظر به دستورات اسلام، به زنان احترام ویژه ای قایل اند؛ اما قوانین و فرهنگ های منافی با شریعت امروز قضیه را برعکس کرده است.
او گفت که از سوی دیگر توطئه کشورهای همسایه سبب شده است که زنان افغانستان به یک زندگی انسانی و اسلامی دست پیدا نکنند.
به گفته پتنگ، اگر مردم افغانستان به هیاهو و تبلیغات دشمن گوش ندهند و طبق دستورات قرآن و احکام اسلام عمل کنند خشونت علیه زنان به سرعت کاهش پیدا می کند.
گفتنی است که برخی از نهادهای دفاع از حقوق زنان، خشونت علیه زنان را یک پروژه تجاری ساخته و از آن یک منبع درآمد برای خود درست کرده است.
آنان با دایر کردن چند کنفرانس و سمینار تحت عنوان مبارزه با خشونت علیه زنان، از دونرهای خارجی پول می گیرند و همواره منتظر اند؛ تا قضیه‌ای رخ دهد؛ تا بر این طبل بیشتر بکوبند.